First but not last #3: Dertiendagh
Een blog over een debuut? Zou je zeggen dat het best makkelijk is. Ik schrijf deze blog over een geweldig debuut. Namelijk derteindagh van Maria Postema en Maarten Bruggink. Over dit debuut kun je heel veel zeggen, maar dat het slecht was zeker niet. Het een goed debuut.
In dit boek gaat over het samensmelten van heden en verleden. Maar het gaat ook over onverwachte vriendschappen. Over vertrouwen. Over het ontdekken van de geschiedenis en jezelf.
Je wordt vanaf het begin meegezogen in een andere wereld. Je leeft mee met wat er gebeurt in het heden, maar je komt ook achter veel dingen die in de geschiedenis gebeurt zijn.
in dit boek zeggen ze dat als er iets in het verleden gebeurt is, het soms beter is dat te laten rusten. Hier zijn de hoofdpersonages het natuurlijk niet mee eens. Ze willen leren, en luisteren daardoor totaal niet naar alle goede raad die ze wordt gegeven, maar dat is hoe tieners zijn. Als er iets is wat spannend is dan willen ze dat weten. En misschien is het wel gevaarlijk maar op dat moment maakt dat niet uit.
Ik ben blij dat het niet zo in het echte leven gaat, want dan leefde we in een gevaarlijke wereld. Met een vleugje geschiedenis in het heden.
Het is wel duidelijk dat ik blij ben dat er van dit boek een tweede deel komt. En het was zeker een goed debuut. Ik ben zeker blij dat ik dit boek gelezen heb, en ik kan het ook aanraden.
