In the spotlight #3: Pijn
Opeens ben ik zo bang. Waarom gebeurt dit? God, waarom? Ik wil nog niet dood, ik heb nog niet lang genoeg geleefd! Het is allemaal zooneerlijk, zo fucking ontrecht. Ik wil het roepen. Schreeuwen! Maar mijn lippen bewegen niet en het blijft doodstil. Na een tijdje ebt de angst weg. Het heeft toch geen enkele zin meer…
Met deze emotionele kreet om hulp begint het boek ‘Pijn’ van Mel Wallis de Vries. Het eerste hoofdstuk begint met een onbekend persoon, waar zijn grootste angst, de dood, werkelijkheid gaat worden. Vanaf dat moment treed ‘de dood’ op in het boek. En die zal ook niet meer verlaten…
Na dit emotionele voorval maken we kennis met Mandy. Mandy woont samen met haar ouders en haar zusje Nina. De volgende morgen maken we kennis met Mandy haar vriendinnen, Gwen, Puck en Jade. Terwijl Mandy en haar vriendinnen op school zijn en het blijkt 28 graden zijn, zelf bevries ik als ik buiten loop. Was het maar 28 graden. Maar Puck stelt oor om naar het strand te gaan. Iedereen wil mee, behalve Mandy. Haar moeder wordt vandaag namelijk geopereerd. Ze heeft kanker. Toen ik kennis maakte met de ziekte van Mandy’s moeder kwam er een sceptisch gevoel opzetten. Welke invloed gaat de kanker hebben op het verhaal? Maar ik moet mijn complimenten geven. Het is Mel toch gelukt om de kanker niet te overheersend te maken. Ik kreeg zelfs kippenvel toen de moeder van Mandy zei: “Ik zal er altijd zijn als je aan me denkt, lieve Mandy”. Ik kreeg het gevoel van ‘Ja, dat klopt’. Als iemand overlijdt zal diegene altijd voort bestaan in je gedachten.
Na de ziekenhuisbezoeken volgt het verhaal van Jessica. Ze is een gewone tiener, die niet altijd een even slimme actie doet en heeft struggles waar tieners vaker mee worstelen. Onderweg, van hockey naar huis, rijdt ze over een bruggetje heen en krijgt een klapband. Haar voorwiel klapt dubbel en valt met een noodvaart op de grond. Na de val staat ze op, maar krijgt het gevoel dat er iemand is. Iemand vlakbij. Snel pakt ze haar telefoon en opent ze haar zaklamp. Ze kijkt de omgeving rond en haar oog valt op glas. Er ligt overal glas bij de brug. Er is hier iemand…. Nee, er is niemand probeert Jessica zichzelf wijs te maken. Dit zijn een van de laatste woorden, want vlak daarbij springt een schimmige gedaante op haar af. De schimmige gedaante kleed haar uit. Naakt ligt ze op het grindpad. Hij knijpt haar keel dicht. Langzaam wordt alles vager en vager. Het laatste wat ik hoor is: ‘Say hi to the camera, Jessica’. Of denk ik dit? Het maakt niks meer uit en laat me wegdrijven in de duisternis totdat ik alles vergeten ben, zelfs mijn naam.
In de pauze, de volgende morgen, horen Mandy en haar vriendinnen over de moord in het vondelpark. Het is de moord op Jessica. De dader blijkt de laatste moment voor haar dood gedeeld te hebben via snapchat. Al haar vriendinnen hebben het gezien.
Vlak na de moord op Jessica bereikt de dood van Fleur het nieuws. Tijdens de laatste seconde voor haar dood voelde ze een adem op haar wang en dan een stem. Zacht en schor en nauwelijks meer dan een fluistering, maar ze kan de woorden verstaan. ‘This is your moment to shine, Fleur, we zijn live’. Deze beelden zijn ook weer gedeeld via sociaal media.
Terwijl een moordlustige moordenaar op pad is, die de politie niet kan pakken, vecht Mandy tegen haar eigen problemen en de ziekte van haar moeder. Wat doe je dan? Ben je nog veilig als er verschillende meiden worden vermoord? Vermoorden worden, terwijl iedereen meekijkt…
Het boek van Mel is een en al vol met spanning met angst en spanning. Een dader en meerdere slachtoffers. Dit concept gebruikt Mel vaker in haar boeken, toch heeft ze er iets nieuws van kunnen maken. Ze heeft na al die boeken toch weer een nieuw idee weten te schrijven. Ondanks de dood, angst en spanning die het boek bevat, komt er een boodschap naar voor, namelijk: ‘Geniet van elke dag. Je weet nooit wanneer het leven afgelopen is.’
Mel heeft een fijne schrijfstijl. Het boek leest heel fijn weg. De cover is weer een mooi plaatje geworden. Het is wel goed boek weer geworden. Toch was er wel een klein puntje, in het boek, dat mij stoorde. De dader wordt gezien als de snapchatkiller, omdat hij de eerste moord deelt via snapchat. De andere moorden worden gepleegd via andere sociaal media platvormen. Echter blijft de naam snapchatkiller wel terugkomen. Als er sociaal media killer van was gemaakt, dan was het boek tot in de kleinste puntjes perfect.
Ondanks dit ene puntje is het een super goed boek van Mel geworden. Een exemplaar om in een keer uit te lezen.
