First but not the last #1: Een waarheid
Ondertussen is het boek ‘Een waarheid’ van Nadine Swagerman al een best lange periode te koop in de boekhandels. De eerste keer dat ik van het boek hoorde, kan ik mij nog herinneren als de dag van gisteren. Dat was namelijk op de dag van de Jonge Jury. Samen met een groepje van de Jonge Jury hadden we een uurtje vrij. Wij, boekenfanaten, besloten verassend genoeg opzoek te gaan naar leuke, nieuwe boeken. Ondertussen gingen we ook nog op de foto met veel schrijvers en schrijfsters. Op gegeven moment had iemand van de groep nog een nieuwe, onbekende schrijfster zien zitten. Wij zijn met z’n alle gezellig langs gegaan. Het bleek Nadine Swagermann te zijn. Ze had net haar eerste boek ‘Een waarheid’ gepubliceerd. We gingen allemaal op de foto met haar en lieten een boeklegger signeren. Met het idee om het boek later thuis op te zoeken en als die aansprak ook te gaan lezen. En zo ging ik opzoek naar informatie over het boek en een paar dagen later lag het boek op de deurmat.
In Een waarheid maken we kennis met Laura. Wanneer Laura op een avond thuiskomt, treft ze haar moeder levenloos aan in een grote plas bloed. Haar ouders zijn omgekomen door een misdrijf. Na het misdrijf stort het leven van Laura volledig in. Het gaat zo slecht met haar, want ze doet zelfs een zelfmoordpoging. Na deze zelfmoordpoging belandt ze in een psychiatrische kliniek. In de kliniek leert ze Jorrit kennen, een student verpleegkunde. Hij is de enige die haar soms even laat vergeten waar ze is en waarom ze daar is. Jorrit wil graag meer weten over de dood van Laura’s ouders en hij komt terecht op de website van een amateur-misdaadverslaggever, die de gebeurtenissen rondom deze moord op de voet volgt. En terwijl de politie haar best doet om de zaak op te lossen, stuit Jorrit op informatie die Laura’s wereld totaal op zijn kop zal zetten.
Normaal gesproken begin ik niet met het einde van het boek te bespreken, maar voor dit boek maak ik een uitzondering. Wow, wat was dit een spannend en verassend einde van het boek. Ik had veel eindes verwacht, maar dit? Nee. Zonder het einde te verklappen, maar Nadine heeft het voor elkaar gekregen om de lezer tot de laatste bladzijdes in spanning te laten zitten. Een geweldig einde.
In het boek wordt het decor van psychiatrische kliniek gebruikt. In de kliniek zitten andere mensen die ook opgenomen zijn. In het begin twijfelde ik of dit een goed decor zou zijn voor het boek, maar tijdens het lezen van het boek verdwenen de twijfels. Nadine heeft de kliniek een mooi decor laten vormen voor het boek. Tijdens een interview met Nadine, voor de Facebookgroep Kinderboeken, kwam ik tot leuke inzichten over het boek. Het leverde veel gezelligheid op. Tijdens het gesprek kwam ik veel meer informatie te weten over de personages. Dit is te lezen in het interview dat waarschijnlijk binnenkort verschijnt op Kinderboeken of al verschenen is. De karakters vormen samen een mooi geheel en leverde een mooi boek op.
Dit was het eerste boek geschreven door Nadine Swagermann. Ik moet echt mijn complimenten geven over het boek. Een prachtig exemplaar. En ik kijk nu al uit naar het volgende boek van Nadine.
Vond je het een leuke blog? Vergeet dan niet op het hartje te drukken, een reactie achter te laten en hem te delen. Tot bij de volgende blog!
