Boeken van vroeger #1: Dolfje Weerwolfje
Titel: Dolfje Weerwolf
Schrijver: Paul van Loon
Illustrator: Hugo van Look
Jaar van uitgave: 1996
Dolfje Weerwolfje, een van de boeken die ik dagelijks las toen ik een jaar of negen was. Uren kon ik de boeken lezen. Ik was helemaal van de wereld. Alles om mij heen verdwenen. Ik zat in het boek. Ik ging mee op avontuur met Dolfje en zijn vrienden. De spanning en sensatie in het boek was top. Vele uren heb ik hieraan besteed. Tien jaar later heb ik het boek Dolfje Weerwolfje nog een keer gelezen. En daar schrijf ik nu deze blog over.
Als Dolfje wakker wordt, is het donker. De maan schijnt in zijn kamer. Het is een bijzondere nacht. Zeven, denkt Dolfje. Eindelijk ben ik zeven jaar. Dan schrikt hij zich rot. Hij ziet opeens overal haar. Zijn handen en voeten zijn poten geworden. En hij heeft een staart. Dan komt Timmie binnen. ‘Ik wil dit niet’, gromt Dolfje. ‘Misschien gaat het vanzelf wel over’, zegt Timmie. ‘Ja, jij hebt makkelijk praten’, gromt Dolfje. ‘En als het niet overgaat? Wat dan?
In het boek maken we kennis met Dolfje. Dolfje veranderd op zijn zevende verjaardag voor het eerst in een weerwolf. Langzaam aan begint de Dolfje het echte weerwolvenleven te ontdekken. ’s Avonds op straat, jagen op kippen. Dolfje begint echt een weerwolf te worden.
In het boek worden belangrijke thema’s op subtiele manier verwerkt. Zo voelt Dolfje
zich anders dan de andere kinderen, want hij is een weerwolf en de andere kinderen niet. Daarnaast vind Dolfje het erg lastig om met andere mensen erover te praten. In het boek lees je hoe Dolfje hiermee omgaat. De kinderen die het boek lezen, leren hoe je met zulke situaties kan omgaan.
Het boek bevat een goede spanningsopbouw. Door de spanning in het boek wil je het boek in een keer uitlezen. Het boek bevat makkelijk taalgebruik en is goed te lezen voor kinderen rond de leeftijd van 8 tot 12 jaar. Een geschikt boek om lekker op de bank te gaan zitten en je helemaal te verliezen in het verhaal.
